In 1973 maakte Wolf Vostell, een aan Fluxus verbonden kunstenaar, een happening waarbij deelnemers een reeks rituele, obsessieve handelingen moesten uitvoeren, zoals ‘ga naar de kofferbak van je auto, open en sluit daar de kofferbak 750 keer en 375 keer een wit bord erin doen en 375 keer eruit halen.” Door Ottinger beschreven als een documentatie van wat Vostell ‘dé-coll/age-happening’ noemde, is de film een illustratie van haar creatieve methode, een surrealistische daad, een apart kunstwerk en een vreemd object. Ze zou haar methode later omschrijven als ‘fragmenten van de werkelijkheid die op een ongebruikelijke manier zijn samengevoegd’.