Lech Owron

Ukończył Szkołę im. Rontalera w Warszawie, a następnie studiował górnictwo w Mons (Belgia). Podczas I wojny światowej przebywał w Rosji. Po powrocie do kraju był w 1919 r. dyrektorm nowo powstałego "Qui Pro Quo". W pierwszej połowie lat 20-tych pracował jako urzędnik bankowy. W 1925 r. rozpoczął karierę filmową. Już jego pierwsza rola filmowa wyznaczyła aktorskie emploi - "czarnego charakteru". Zniechęcony kilkoma kolejnymi rolami, ktore nie wnosiły nic nowego, lecz eksploatowały ten sam typ postaci, nie pojawił się przez trzy lata na ekranie i wrócił do pracy urzędnika. Do powrotu przed obiektyw skłoniła go propozycja występu w filmie A. Martena "O czym marzą kobiety". Nie był to jednak udany comeback, a brak poważniejszych propozycji zakończył jego karierę po zagraniu epizodów w dwóch kolejnych filmach. Po II wojnie światowej sporadycznie występował jako aktor teatralny. (Źródło: Maśnicki J., Stepan K.: "Pleograf". Warszawa, 1996). [Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl].